غم را در سکوت و سکوت را در شب و شب را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم.

من عشق را در امید و امید را در تو و تو را در دل و دل را به هنگام تپیدن به خاطر تو دوست دارم.

ای کاش نقاش چیره دستی بودم تا لحظات با تو بودن را در تابلویی می کشیدم و به هنگام دلتنگی به آن می نگریستم.

ای کاش شاعر بودم تا لحظات با تو بودن را در شعری می گنجاندم و به هنگام دلتنگی آن را می خواندم.

ولی حال که هیچیک از اینها نیستم فقط می توانم بگویم

دوستت دارم

منم دوست دارم عزیزم